รูป/เรื่องย่อ นิยาย/หนังสือ ม่านมนตราไอยคุปต์-เล่ม-1-3-จบ- โดย พลอยชนา สำนักพิมพ์ come-on 🧡🧡🧡 |
ม่านมนตราไอยคุปต์-เล่ม-1-3-จบ- โดย พลอยชนา สำนักพิมพ์ come-on ⭐⭐⭐⭐⭐ | |
คลิกดูหนังสือ 🧡 ม่านมนตราไอยคุปต์-เล่ม-1-3-จบ- โดย พลอยชนา สำนักพิมพ์ come-on ⭐⭐⭐⭐⭐ |
สินค้าหมด ตัวอย่าง รถเมอร์เซเดสเบนซ์กลางเก่ากลางใหม่สีดำปรอทขับเคลื่อนอย่างช้าๆเข้าสู่ถนนที่ค่อนข้างเงียบสงบเพราะเป็นถนนกึ่งส่วนบุคคลจึงไม่มีรถผ่านเข้าออกมากนักเมื่อประตูไม้สลักลวดลายสวยงามค่อยๆเปิดออกช้าๆ เผยให้เห็นเนื้อที่สนามหญ้า และบ้าน ได้อย่างชัดเจน พื้นหญ้าเขียวชอุ่มชุ่มฉ่ำกับร่มเงาของพรรณไม้นานาชนิดบอกได้ถึงความเอาใจใส่ของเจ้าของบ้านได้เป็นอย่างดี รถสีดำปรอทวิ่งผ่านประตูไม้ที่มีแม่บ้านเปิดประตูรับ ตามทางปูลาดด้วยกระเบื้องหินสีน้ำตาลลายสวยรถยนต์จอดสนิทเมื่อมาถึงประตูบ้านที่ปิดสนิทเสมือนเป็นการบอกเป็นนัยๆแก่ผู้มาเยือนว่า บ้านหลังนี้มิได้เปิดรับหรือเชื้อเชิญต่อแขกผู้มาเยือนแต่อย่างใด ประตูด้านคนขับเปิดออกพร้อมกับหญิงวัยกลางคนนุ่งห่มเสื้อผ้าสีขาวคลุมไหล่ด้วยผ้าไหมจีนเหลืองคล้ายสีทองคำดูสะดุดตา ข้าเหนื่อยมากเหลือเกินอรหญิงสูงวันหันไปพูดกับแม่บ้านที่ยืนเปิดประตูให้เมื่อสักครู่ แล้วส่งกระเป๋าหนังอย่างดีให้กับสตรีผู้นั้นถือเพื่อให้นำไปเก็บไว้ที่ห้องส่วนตัวอย่างที่เคยกระทำจากนั้นสตรีวัยไม่น่าเกินสี่สิบปีจึงดินขึ้นบันไดพลางถามแม่บ้านที่เดินตามหลังมาติดๆ มีใครติดต่อมาหาข้าบ้างหรือไม่หญิงแม่บ้านส่ายศีรษะช้าๆไปมาแทนคำตอบ ก่อนจะก้มคำนับแล้วเดินจากไปทำหน้าที่ประจำของเธอ คุณยายเบญจมาศถอนหายใจเหมือนกับว่าเป็นสิ่งที่ช่วยผ่อนเรื่องคั่งค้างในใจออกมาได้ นางก้าวขึ้นบันไดบ้านผ่านห้องรับแขกโอ่งโถงที่เงียบเหงาเพื่อก้าวขึ้นบันไดไม้อย่างแผ่วเบาขึ้นสู่ชั้นสองจนถึงห้องนอนของหลานสาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หญิงวัยกลางคนเปิดประตูห้อง แสงที่ส่องผ่านช่องหน้าต่างภายในห้องในเวลาบ่าย สว่างพอที่จะทำให้เห็นเครื่องเรือนต่างๆภายในห้องได้อย่างชัดเจน เตียงนอนไม้เนื้อหนากลางห้องที่นางเคยเล่านิทานให้หลานสาวฟังยังคงสภาพแข็งแรงและเหมือนใหม่ คุณยายเบญจมาศละสายตาจากเตียงนอน มองไปยังโต๊ะเขียนหนังสือที่มีรูปถ่ายของหลานสาวใส่กรอบทองตั้งอยู่ เจ้าอัย นางเรียกขานชื่อนั้นเบาๆ เวลานี้เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง...หลานของยาย ห้องนอนที่ถูกปิดตายนับตั้งแต่เจ้าของห้องหายตัว เป็นห้องที่คุณยายหวงแหนมากพอๆกับห้องพระที่คุณยายมักจะเข้าไปขลุกอยู่ในห้องนั้นเสมอในเวลากลางคืน การมีชีวิตอยู่บนโลกยาวนานเกินกว่าอายุขัยที่ถูกกำหนดให้เป็นตามธรรมชาติ สร้างวิถีชีวิต การมองโลกแตกต่างออกไป คนบางคนแสวงหายาอายุวัฒนะเพื่อให้ตนเองได้มีชีวิตอยู่บนโลกยาวนานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แต่สำหรับบางคนแสวงหาหนทางตายเพื่อที่จะหลุดพ้นจากโลกใบนี้ แต่สำหรับหญิงสูงวัยที่ใช้ชีวิตมายาวนานมากเหลือเกิน หากเป็นไปได้ นางเลือกที่จะหยุดลมหายใจ...หากนางเลือกได้ นางเปิดลิ้นชักเพื่อหยิบกล่องไม้สีน้ำตาลซึ่งดูเก่าหากแต่สภาพยังดูแข็งแรง นางค่อยๆเปิดกล่องไม้ที่นางเก็บเอาไว้อย่างถนอมมือในกล่องนั้นมีสิ่งยืนยันครั้งสุดท้ายก่อนการจากลา...สมุดบันทึกโบราณเก่าๆที่บางหน้าขาดหายไป ปกหนาเย็บด้วยผ้าฝ้ายซึ่งเวลานี้เริ่มชำรุดด้วยกาลเวลาที่ผ่านมาเนิ่นนาน บนเนื้อผ้าปักด้วยด้ายทองคำเป็นอักษรโบราณหากไม่ได้ศึกษามาอย่างถ่องแท้ ย่อมไม่เข้าใจความหมาย นางค่อยๆบรรจงเปิดปกสมุดเล่มนั้น เนื้อกระดาษสีน้ำตาลอ่อนเก่าจนเริ่มกรอบแกรบ บางจุดบนแผ่นกระดาษมีสีน้ำตาลเข้มมากขึ้น ตัวอักษรสีดำบนกระดาษสีน้ำตาลมีริ้วรอยชัดบ้างไม่ชัดบ้าง เมื่อพิจารณาให้ดีอย่างพินิจพิเคราะห์ ตัวอักษรสีดำนั้นเขียนด้วยตัวอักษรไทย ข้ารักและเฝ้ารอเจ้าเท่านั้น...เจ้าอัย เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาติดตามพร้อมกันใน ม่านมนตราไอยคุปต์-เล่ม-1-3-จบ-เล่มนี้ |