|
|
รูป/เรื่องย่อ นิยาย/หนังสือ อวลกลิ่นละอองรัก-เล่ม-1-2 โดย ซูโม่ สำนักพิมพ์ แจ่มใส 🧡🧡🧡 | |
อวลกลิ่นละอองรัก-เล่ม-1-2 โดย ซูโม่ สำนักพิมพ์ แจ่มใส ⭐⭐⭐⭐⭐ | |
|
คลิกดูหนังสือ 🧡 อวลกลิ่นละอองรัก-เล่ม-1-2 โดย ซูโม่ สำนักพิมพ์ แจ่มใส ⭐⭐⭐⭐⭐ |
สินค้าหมดเรือนร้างว่างเปล่าเงียบงัน กำยานมอดไหม้ไร้ค่าเพียงเถ้าธุลี คนหนึ่งคือภูตดอกบัว คนหนึ่งคือภูตมัจฉา และคนหนึ่งคือนักปราบปิศาจ แม้จะไม่อยากข้องเกี่ยว แต่กลับต้องมาพัวพัน แม้อยากจะหนีให้ห่าง แต่กลับต้องเผชิญหน้ากัน เพราะในที่สุดแล้วกงล้อแห่งโชคชะตาก็พาพวกเขามาพบกัน หมุนวนให้บุญคุณ ความรักและความแค้นผสานจนแทบจะแยกออกจากกันไม่ได้ สิ่งใดที่เกิดขึ้นแล้วย่อมมิอาจเปลี่ยนแปลงแก้ไข เฉกเช่นเวลาที่ไม่ย้อนกลับ เฉกเช่นสายน้ำที่ไม่ไหลคืน เฉกเช่นกำยานที่มอดไหม้และกลายเป็นเถ้าธุลี... "ข้าเห็นเจ้าร้อนในมากถึงเพียงนี้ เลยใส่ดอกสายน้ำผึ้ง เก๋าคี่ และใบบัวสับละเอียดลงไป" "บะ ใบบัว!?" เหยียนตั้นสะดุ้ง พูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ "ท่านคิดจะให้ข้ากินตัวเองหรืออย่างไร" "ไม่ได้มาจากตัวเจ้า เป็นของที่หาซื้อได้ทั่วไปในร้านยา" "ข้าย่อมรู้ว่าไม่ได้มาจากตัวข้า หากแต่ดีชั่วนี่ก็เป็นหนึ่งในวงศ์วานข้ามิใช่หรือ ท่านรู้หรือไม่ว่าพวกเรานั้นน่าสงสารเหลือเกินแล้ว ออกดอกให้ผู้คนมาชมเล่น เมื่อดอกโรยก็ถูกหักฝักไปกินกว่าค่อน หากกินไม่หมดยังต้องถูกนำไปตากแดดทำเป็นเม็ดบัวแห้ง กระทั่งรากบัวในตมก็ไม่อาจหนีพ้น ตอนนี้ใบยังถูกเอามาแช่ในชา ทำเกินไปแล้วจริงๆ!" "เจ้าไม่อยากดื่ม ข้าก็ไม่บังคับกรอกปากเจ้าหรอก" อวี๋โม่ยกถ้วยชาขึ้นอย่างไม่ใส่ใจนัก เหยียนตั้นพลันขยับเข้าใกล้เขาแล้วกล่าวอย่างน่าสะพรึงกลัว "ท่านก็ห้ามดื่ม" อวี๋โม่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง "เมื่อก่อนยามเจ้าตุ๋นน้ำแกงปลา ก็มิใช่ข้าดูอยู่ด้วยหรือไร" เหยียนตั้นตาไวมือไว แย่งถ้วยชาในมือเขามา "เช่นนั้นพวกเรามาแลกเปลี่ยนกัน ต่อไปข้าจะไม่กินปลาไม่ดื่มน้ำแกงปลาแล้ว ส่วนท่านก็ห้ามกินเม็ดบัวและรากบัว จริงสิ ใบกับดอกก็ไม่ได้" เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาติดตามพร้อมกันใน อวลกลิ่นละอองรัก-เล่ม-1-2เล่มนี้ |