|
|
รูป/เรื่องย่อ นิยาย/หนังสือ เล่ห์กฤษนล โดย Lalanda สำนักพิมพ์ ปองรัก 🧡🧡🧡 | |
เล่ห์กฤษนล โดย Lalanda สำนักพิมพ์ ปองรัก ⭐⭐⭐⭐⭐ | |
|
คลิกดูหนังสือ 🧡 เล่ห์กฤษนล โดย Lalanda สำนักพิมพ์ ปองรัก ⭐⭐⭐⭐⭐ |
สินค้าหมดครั้งแรกที่เห็นเด็กหญิงตัวน้อย ความรู้สึกที่ กฤษนล มีให้ คือ ไม่ถูกชะตา เขาตั้งฉายาเธอว่า ไข่มุกดำ ด้วยเหตุผลเจ้าหล่อนช่างน่าชัง ผิวดำคล้ำ ซ้ำยังขี้แยอีกต่างหาก จะมีดีก็เพียงดวงตากลมโต เรียวหน้ามีเค้าความสวยหวาน สำหรับ ศลิษา ความทรงจำมีแต่ภาพคนตัวโต หน้าขาว ที่กลั่นแกล้งเธอจนร้องไห้ เขาช่างใจร้าย แถมยังเรียกเธอด้วยชื่อใหม่ที่ฟังยังไงก็ไม่น่ารักเอาเสียเลย แล้วจะแปลกอะไร ถ้าเขาจะกลายเป็น ปีศาจร้าย สำหรับเธอบ้าง กระทั่งโชคชะตาทำให้สองคนแยกจาก ... 17 ปีผ่านไป พวกเขากลับพบกัน ท่ามกลางความขัดแย้งในธุรกิจโรงกลั่นน้ำมันปาล์มที่กฤษนลเข้ามาร่วมหุ้นกับเพื่อนสนิท เหตุการณ์ไฟไหม้โรงกลั่นเกิดขึ้นอย่างมีเงื่อนงำ แถมเพื่อนของเขายังสูญหายไปอีกคน กฤษนลต้องค้นหาความจริงให้ได้ และยิ่งค้นลึกลงไป เขาก็ต้องหงุดหงิดและใจหาย เมื่อหลายเหตุการณ์มีแม่สาวไข่มุกดำเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยทุกทีสิน่า หล่อนอยู่ในบริษัทฯของเขาในฐานะอะไรกันแน่ พนักงานฝ่ายการตลาด หรือนอกเหนือจากนั้น กฤษนลได้แต่สงสัย หากก็ตั้งใจว่าจะไม่มีวันปล่อยให้ทุกสิ่งเลวร้ายไปกว่านี้อีก เขาต้องเร่งค้นหาเพื่อนสนิทให้พบ และจัดการธุรกิจโรงกลั่นให้เข้าที่เข้าทางโดยไว และที่สำคัญ ... จัดการกับแม่สาวไข่มุกดำที่แสนน่าชังของเขาเอง ************************************ ผู้ชายเรือนกายสูงใหญ่ที่สวมกางเกงขาสั้นแค่เข่าเพียงตัวเดียวกำลังก้มๆ เงยๆ อยู่บนเรือเร็วที่จอดนิ่งตรงที่เดิม เขากำลังตั้งใจทำบางอย่าง จึงไม่เห็นว่ามีใครบางคนมายืนจ้องมองนิ่งงันอยู่ “ทำไมตัวโตอย่างนี้ คิดว่าข้างในเสื้อที่เห็นอยู่ทุกวันจะไม่มีกล้ามเป็นมัดๆ แผงอกหนาๆ ซะอีก หยึย แบบนี้น่ากลัวเกินไป ตัวใหญ่ยังกะยักษ์” หล่อนสะบัดหน้าหวือด้วยท่าทางขนลุกขนพอง ขณะสายตายังจ้องมองคนเปลือยครึ่งท่อนที่มีกล้ามเนื้อตึงแน่นไปทั้งกาย ภาพเบื้องหน้าดึงดูดสายตาและดูดกลืนวิญญาณไปพร้อมกัน สติที่เคยมั่นใจว่าอยู่คู่ตัวตลอดเวลา ปลิวหายตั้งเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ กระทั่งมีบางสิ่งลอยมาปะทะใบหน้า ศลิษาถึงรู้สึกตัวเพราะความเย็นวาบ ต่อเมื่อเรียกสติคืน สิ่งแรกที่ประจักษ์สู่สายตาก็ทำให้เธอนึกอยากหายตัว “แอบมองฉันนานแค่ไหนแล้ว บอกมา” “เปล่า ไม่ได้มองคุณนะ ฉันมองเรือต่างหาก” “อะไรนะ” กฤษนลถาม พร้อมกับศลิษาสังเกตเห็นว่าในมือของเขามีถังน้ำใบขนาดย่อมที่คงใช้เป็นภาชนะตักน้ำทะเลมารดใบหน้าเธอ และตอนนี้มันก็ไหลย้อยมาถึงลำตัวทีเดียว “ฉันมองเรือ ไม่ได้สนใจคุณ และไม่ได้แอบมองด้วย” เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาติดตามพร้อมกันใน เล่ห์กฤษนลเล่มนี้ |