หนังสือสภาพดี รูป/เรื่องย่อ นิยาย/หนังสือ คุณแม่แก้ขัด โดย รินท์ลภัส-ผักบุ้ง- สำนักพิมพ์ พิมพ์คำ 🧡🧡🧡 หมวดหนังสือ

คุณแม่แก้ขัด โดย รินท์ลภัส-ผักบุ้ง- สำนักพิมพ์ พิมพ์คำ ⭐⭐⭐⭐⭐

คลิกดูหนังสือ 🧡 คุณแม่แก้ขัด โดย รินท์ลภัส-ผักบุ้ง- สำนักพิมพ์ พิมพ์คำ ⭐⭐⭐⭐⭐

คุณแม่แก้ขัด

คุณแม่แก้ขัด
.   สินค้าหมด
ดวงดาวน้อยใหญ่ทอแสงเรืองรองเต็มท้องฟ้ากว้าง ยาริสสีแดงเหมือนป้ายทะเบียนค่อยๆ แล่นเข้ามาหยุดในลานจอดรถของรีสอร์ทแห่งหนึ่งในจังหวัดกาญจนบุรี ก่อนที่อรุณรดากับเกวลินผู้เป็นเจ้าของรถจะพร้อมใจกันเปิดประตูออกมา
‘ออกลายมาเลย ออกลายให้เห็น เผย...ที่เป็นว่าจะร้ายสักเท่าไร’
เสียงเพลงยอดนิยมเมื่อหลายปีก่อนแว่วมาจากแพขนาดใหญ่ริมธารน้ำตก เกวลินชะเง้อคอมองไปทางสถานที่จัดงาน ไม่นานนักก็หันมาชักชวนอรุณรดาที่ยังมีสีหน้าซึมๆ ให้ไปสนุกด้วยกัน
“น่าจะที่นี่แหละมั้ง”
อรุณรดาปล่อยให้เพื่อนสาวของหล่อนจูงมือไปทางต้นเสียง แต่พอก้าวลงบันไดไม้ไผ่เข้ามาในบริเวณงานเท่านั้น เท้าน้อยๆ ก็หยุดชะงักจนเกวลินต้องหยุดตามทันที
ดวงตาของอรุณรดาเบิกกว้าง นึกไม่ถึงว่าจะเห็นสาวสวยในชุดเสือดาววาบหวิวคล้ายชุดบิกินี่กำลังเต้นเบียดเสียดอยู่กับหนุ่มๆ ที่กลางแพริมน้ำ
“นี่แกพาฉันมางานเลี้ยงรุ่นของพี่เกื้อ...หรือว่างานนางเสือดาวล่าเหยื่อ?” อรุณรดาหันไปถามเพื่อนด้วยสีหน้าเหลอหลา ทว่าเกวลินก็ยกมือขึ้นโบกปัด
“เฮ้ย...ไม่ถึงขนาดนั้นเสียหน่อย น้องๆ เสือดาวในงานนี้พี่ๆ เขาคัดมาแล้ว เกรดเอทุกคน”
“เกรดเอ?”
คิ้วเรียวเลิกขึ้นเล็กน้อย อรุณรดาอดนึกเปรียบเทียบไม่ได้ว่าสาวๆ ที่หล่อนเห็นในยูทูบตอนหาข้อมูลมาแต่งนิยายเรื่องหนึ่งน่ะเจ๋งกว่านี้มาก แต่พอเห็นเพื่อนกลอกตาไปมาช้าๆ หล่อนก็รู้สึกตัวในทันทีว่าอีกฝ่ายคงกำลังเห็นหล่อนเป็นกบในกะลาที่วันๆ เอาแต่หาข้อมูลในเรื่องที่ตัวเองสนใจมาผสมผสานลงในนิยาย เช่น ผักไฮโดรโปนิกส์ปลอดสารเคมี การเล่นโยคะเพื่อสุขภาพ ช่วยชาติประหยัดน้ำมัน ฯลฯ
“ช่างเถอะๆ แกอย่าสนใจดีกว่า”
การที่เกวลินตัดบทเหมือนคร้านจะอธิบายนั้นทำให้อรุณรดายิ่งแน่ใจ แต่ก็ไร้อารมณ์จะโต้แย้ง
“ไหน...ดูความพร้อมอีกทีสิว่านางสาวอรุณรดาเจิดจรัสสามร้อยหกสิบองศาหรือยัง” ว่าแล้วครีเอทีฟสาวก็จับไหล่เพื่อนรักหมุนตัวไปมา หรี่ตาสำรวจตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า
อรุณรดาคืนนี้อยู่ในชุดเดรสสีน้ำเงินสดสวย ขับให้ผิวขาวอมชมพูระเรื่อของวัยสามสิบกำลังโสดโดดเด่นยามรัตติกาล ส่วนผมสีดำธรรมชาติที่ยาวสลวยนั้นม้วนเป็นเกลียวและเกล้าขึ้นไปด้านบน ปล่อยปอยหน้าลงมานิดหน่อย รับกับใบหน้าเรียวสวยแบบหมวยนิดๆ ตามประสาลูกครึ่งไทยจีนที่เกิดและเติบโตในเมืองไทย เกวลินเป็นคนจับเพื่อนของหล่อนสวมชุดนี้เอง ทั้งยังแต่งหน้าติดขนตาให้เสียสวยพริ้ง
“โอเค ยังสวยเหมือนตอนออกจากบ้านเปี๊ยบ คราวนี้ก็ตามฉันมาได้แล้ว” เกวลินยิ้มพลางจูงมือหล่อนไปยังกลุ่มชายหนุ่มราวห้าหกคนที่ยืนถือแก้วค็อกเทลเป็นวงกลมจับกลุ่มคุยกันอยู่ หนึ่งในกลุ่มนั้นมีเกื้อกูลพี่ชายของเกวลินด้วย
“พี่เกื้อขา...ก้อยมาแล้วค่ะ” เกวลินเดินไปยืนอยู่ข้างๆ ยิ้มหวานทักทายเพื่อนๆ ทุกคนของเขาอย่างเป็นมิตร ขณะอรุณรดารู้สึกขัดเขินกับสายตาที่ใครต่อใครมองมายังหล่อน ที่จริงหล่อนรู้ว่าตนเองไม่ใช่ผู้หญิงสวยนัก เหตุผลที่พวกเขามองอาจเพราะไม่รู้ว่าหล่อนเป็นใครเสียมากกว่า
“พี่เกื้อจำยัยรดา เพื่อนรักของก้อยได้ไหมคะ” เกวลินจับไหล่ทั้งสองข้างของเพื่อนสาวมายืนข้างๆ พี่ชาย
อรุณรดายกมือไหว้ ริมฝีปากจิ้มลิ้มที่แต่งแต้มด้วยลิปสติกสีชมพูอ่อนนั้นขยับกล่าวพร้อมยิ้ม
“สวัสดีค่ะพี่เกื้อ”
“สวัสดีจ้ะ” เกื้อกูลรับไหว้ ยิ้มให้เพื่อนของน้องสาวอย่างเป็นมิตร “ไม่เจอกันตั้งหลายปี รดาโตขึ้นและสวยขึ้นเป็นกองเลยนะ”
ดวงตาเรียวสวยหลุบต่ำลงเพื่อกลบเกลื่อนอาการเขินตามประสาผู้หญิง ยิ่งด้วยอาชีพของหล่อนที่วันๆ อยู่แต่ในบ้าน ไม่ค่อยออกมาเจอผู้เจอคนเท่าไรนัก พอได้มายืนอยู่ท่ามกลางสายตาของใครต่อใครอย่างในเวลานี้จึงทำให้รู้สึกอึดอัด ประหม่าจนแทบจะวางมือวางไม้ไม่ถูกตำแหน่ง
“รดา รู้จักกับเพื่อนๆ พี่เกื้อหน่อยสิ” เกวลินสะกิดแขนเพื่อน ก่อนหันไปยิ้มหวานให้หนุ่มๆ ทุกคนอย่างเป็นกันเอง “พี่ๆ คะ คนนี้รดา เป็นเพื่อนรักเพื่อนตายของก้อยเองค่ะ สนิทกันมาตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ประถม ตอนนี้รดาเป็นนักเขียนด้วยนะคะ มีนิยายตีพิมพ์มาแล้วตั้งหลายเรื่อง บก. การันตีมาว่าสนุกทุกเรื่องเลยค่ะ”
เสียงเจื้อยแจ้วที่กำลังพยายามโฆษณาสรรพคุณเหล่านั้นทำเอาอรุณรดาถึงกับหันไปมองหน้าคนพูดทันที หล่อนกะพริบตาปริบๆ ขณะอีกฝ่ายหันมายิ้มภาคภูมิใจ เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเป็นความนัยว่าตนไม่ได้โกหกเสียหน่อย
แต่ก็ไม่ได้บอกให้หมดว่าไอ้ที่พี่ทามาก็อตการันตีว่าสนุกทุกเรื่องนั้นมันเป็นนิยายที่ตลาดไม่ต้องการ ยอดขายตกต่ำจนสำนักพิมพ์ตัดสินใจไม่ตีพิมพ์ต้นฉบับเรื่องล่าสุดให้
คิดแล้วอรุณรดาก็พานเศร้าใจนัก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมรับความจริง บางครั้งอุดมการณ์มันก็ขัดแย้งกับสิ่งที่ต้องเผชิญ หล่อนตั้งใจว่าหากกลับจากพักผ่อนคราวนี้จะลองหันไปหาซื้อนิยายแนวที่พี่ทามาก็อตแนะนำมาศึกษาดูบ้าง หล่อนควรจะเริ่มลงมือเขียนสิ่งที่ตลาดต้องการเพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง เลี้ยงน้องของหล่อนที่ยังเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย และกำลังเริ่มมีอนาคตอันสดใสในวงการบันเทิง
“รดาเพิ่งเลิกกับแฟนหมาดๆ ก้อยเลยชวนมาพักผ่อนที่กาญจน์ด้วย”
ดูเหมือนสรรพคุณข้อสุดท้ายจะเป็นอะไรที่เกวลินภูมิใจนำเสนอมากที่สุด ริมฝีปากช่างเจรจานั้นถึงได้ฉีกยิ้มกว้าง มองเพื่อนพี่ชายทุกคนตาหวานระยับ ก่อนจะหันมาหาอรุณรดาอีกครั้ง แล้วให้มือไปทางชายหนุ่มคนแรกที่ยืนอยู่ขวามือของเกื้อกูล

เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาติดตามพร้อมกันใน คุณแม่แก้ขัดเล่มนี้